Każdy kiedys zetknął się z tą rośliną, ale mało kto wie, jak się nazywa. Kiedy mówię komuś, że mam hydrolat z wrotyczu, który używam przeciwko kleszczom i komarom, zazwyczaj pada pytanie – a co to jest wrotycz ? a jak wygląda?

Wrotycz – ziele, które często można spotkać na obrzeżach dróg i to nie tylko tych polnych, porasta też miedzę, łąki, nieużytki. Wymagania glebowe niewielkie. Żółte koszyczki kwiatowe zebrane są w baldachy. Ziele osiaga wysokośc około 1 m. W dzieciństwie często bawiłyśmy się z koleżankami w dom, a w domu gotuje się oczywiści obiad i tu płaskie koszyczki kwiatowe wrotyczu występowały w roli kotlecików lub placków.

Dawnej ziele to wykorzystywane było dość szeroko w lecznictwie naturalnym. Stosowano je zarówno wewnętrznie w postaci naparów, nalewek, maceratów olejowych, głównie jako środki przeciw pasożytom, jak również stosowano je zewnętrzne do smarowania chorych miejsc, przy zmianach chorobowych na skórze (trądzik, łuszczyca), stosowano do wcierek we włosy przy wszawicach, świerzbie, nacierano bolące stawy, przygotowywano okłady na trudno gojące się rany, itp.

Obecnie zioło to jest zakazane w Unii Europiejskiej, z uwagi na to, że w swoim składzie zawiera tujon, który jest substancją trujacą. Nie tylko wrotycz zawiera w swoim składzie substancje tokstyczne, ale tylko kilka wskazuje się, jako niedozwolone do stosowania wewnętrznego.

Ja wykorzystuję wrotycz do przygotowania hydrolatu, który wykorzystuję jako ochronę przeciwko kleszczom i komarom, w formie oprysku.

Przygotowałam nalewkę wrotyczową z kwiatów na 60 procentowym spirytusie, którą wykorzystam jako składnik maści przeciwbólowych, które sporządzam na bazie różnych ziół.

Zapach kwiatów wrotycza odstrasza muchy, komary, mole, dobrze mieć zatem w domu bukiety z tego ziela. Można wkładać gałązki do szafy lub szuflad. Wrotycz dobrze się suszy na bukiety.

Zalecenie dla ogrodników; z ziela wrotyczu przygotowuje się gnojówkę, którą jesienią dobrze jest podlać przekopane grządki. Niszczy szkodniki glebowe, między innymi nicienie, pędraki, drutowce, roztocza, itp.

Continue Reading

Oregano jako przyprawę kupowaną w sklepie w torebce, znałam już bardzo dawno, ale ze względu na trochę egzotycznie brzmiącą nazwę, kojarzyłam ją raczej z krajami śródziemnomorskimi. Jakieś 20 lat temu dostałam od koleżanki małą sadzonkę oregano. Posadziłam i trochę o nim zapomniałam, aż któregoś dnia poczułam w kącie ogrodu przyjemny zapach, który doprowadził mnie do sporej wielkości krzewinki. Chwilę zastanawiałam się, co to wyrosło, aż doszłam do tego, że to właśnie oregano od Poli. Ponieważ od dawna używałam ziół w kuchni, niestety część z torebek ze sklepu, zielone świeże oregano szybko dołączyło do pietruszki, koperku, tymianku, lubczyku, szczypiorku, mięty, melisy i innych.

Od wielu lat oregano zbieram i suszę, tak abym przez cały rok mogła wykorzystywać je w kuchni do zup, mięs, sosów, pizzy, spagetti, sałatek, itd, a także jako składnik herbatek ziołowych. Wspomaga system immunologiczny, zwiększając tym samym odporność organizmu.

W ostatnich latach destyluję olejek eteryczny i hydrolat z oregano. Hydrolat czyli woda ziołowa będąca niejako produktem ubocznym destylacji, ma wspaniałe właściwiości prozdrowotne. Jest doskonałym środkiem do dezynfekcji gardła i jamy ustnej w przypadku stanów zaplanych. Można stosować go także jako tonik do przemywania skóry twarzy, szyi, dekoltu, działa oczyszczająco, przeciwgrzybiczo, antybakteryjnie i przeciwzapalnie, a także przeciwstarzeniowo. W przypadku problemów skórnych głowy (łupież, wypryski, wypadanie włosów) można spryskiwać hydrolatem skórę głowy i włosy. Ja dodaję go również do moich kremów, szczególnie tych do cery wrażliwej, naczyńkowej i/lub z trądzikiem różowatym.

Olejek oreganowy to prawdziwa bomba, działa silnie przeciwzapalnie. Składniki olejku eterycznego mają nadto właściwości przeciwgrzybicze, przeciwpasożytnicze, przeciwbakteryjne, wykrztuśne, moczopędne i rozgrzewające. Wystarczą 2-3 krople na łyżeczkę miodu bądź cukru lub na szklankę wody.

Ostatnio moja koleżanka zapytała mnie, skąd wzięła się ta moja pasja ziołowa. Zioła, te podstawowe, takie jak mięta, lipa, macierzanka, dziurawiec, pokrzywa, mniszek, rumianki, chabry, zawsze były blisko mnie. A potem tylko ich przybywało.

Od 10 lat nie biorę antybiotyków. O tym jak bardzo potrafią być niebezpieczne przekonałam się na własnym organiźmie. Bez wcześniejszych badań laboratoryjnych, bez większego zastanowienia, bez wysłuchania pacjenta, lekką ręką przepisywane przez kilku lekarzy kolejne antybiotyki doprowadziły mnie od zapalenia krtani do zapalenia wielokorzeniowo- nerwowego. Krótko mówiąc układ nerwowy rąk i nóg został porażony antybiotykami i gdybym nie trafiła w końcu do lekarza, któremu zależało na wyleczeniu pacjenta, to pewnie dzisiaj siedziałabym na wózku inwalidzkim. Skończyło się na półrocznym leczeniu i kilku kolejnych szpitalach i rehabilitacji. Od tamtej pory nie biorę antybiotyków, szukam naturalnych zamienników w ziołach. Doceniam potęgę i moc zawartą w ziołach. Bo dzięki nim oczyściłam swój organizm z całej tej chemii, z toksyn po sterydach, antybiotykach, tonach innych leków, jakie w tym czasie przyjęłam. Wzmocniłam swój układ immunologiczny. Czuję się dobrze.

Nie kupuję też kosmetyków, sama je robię, wolne od chemii i syntetyków, za to pachnące ziołami. Może nie wchłaniają się tak idealnie i szybko, jak te ze sklepowych półek, ale są zdrowe.

Wracając do oregano, można uprawiać je w ogrodzie, w skrzynce na balkonie, albo w doniczce na parapecie. To naprawdę wspaniałe zioło.

Continue Reading

Kiedyś, kiedy telewizor był rzadkością, a o Internecie jeszcze nikt nie słyszał, dzieci bawiły się na ulicy, na placu, na podwórkach, biegały, grały w dwa ognie, skakały na skakankach, bawiły się w podchody i takie tam inne. Często zdarzało się, że podczas zabawy czy gier, ktoś się przewrócił, albo o coś zahaczył przeskakując przez płot i rana czy otarcie gotowe. Jeżeli krew nie lała się strumieniem, nikt się tym specjalnie nie przejmował, ważniejsza była gra czy zabawa. Kto by tam biegł do domu po jakiś opatrunek, szkoda było czasu. Opatrunek był zawsze pod ręką. To właśnie babka zwyczajna, zwana też szerokolistną. Wystarczyło zerwać liść, zgnieść go trochę w palcach, polizać i przykleić na ranę. I po wszystkim, na drugi dzień został tylko jakiś mały strupek, albo i nie.

Teraz zbieram babkę zwyczajną, suszę ją na herbatkę. Babkę można zbierać od czerwca do września. Cała roślina jest lecznicza, można zbierać liście, kwiaty, nasiona i korzeń. Podobne właściwości posiada babka lancetowata. Znawcy przedmiotu, badacze, twierdzą, że babka lancetowata ma większe stężenie substancji czynnych. Jednak obie babki są bardzo pomocne w schorzeniach narządu oddechowego, szczególnie przy silnym zaflegmieniu i przy kaszlu, przy zapaleniu oskrzeli. Babka pomocna jest też w schorzeniach wątroby i pęcherza moczowego.

Maria Treben, austriacka zielarka, w swojej książce „Apteka Pana Boga” twierdzi, że babka, jak żadna inna roślina oczyszcza krew, płuca, żołądek. Poleca pić herbatkę z babki zmieszanej z macierzanką. Warto też zrobić syrop;

Przepis na syrop, wg Marii Treben: 4 kopiaste garście umytych liści przekęcić przez maszynkę do mięsa lub bardzo drobno pokroić. Przełożyć do garnka, dodać trochę wody, 300 g cukru, 250 g miodu. Gotować na małym ogniu, ciagle mieszając, aż powstanie gęsta ciecz. Gorący syrop przełożyć do wyparzonych słoiczków, można zapasteryzować lub przechowywać w lodówce. W razie kaszlu, czy bolącego gardła zażywać cztery razy dziennie po łyżeczce.

Babka lancetowata, a także babka zwyczajna, znajduje też zastosowanie w kuchni. Można ją dodać do sałatek (wcześniej sparzyć), albo przyrządzić jak szpinak, z cebulką i czosnkiem.

Ja zrobię nalewkę z liści babki na wzmocnienie włosów; świeże liście babki zwyczajnej lub lancetowatej, albo mieszanki tych ziół, zalać wódką 40 %, pozostawić na około 10 dni na słonecznym parapecie, potem przecedzić. Raz w tygodniu wcierać i wmasowywać delikatnie nalewkę w skórę głowy.

Wywarem z liści i nasion babki można przemywać twarz, oczyszcza to pory, napina skórę, łagodzi podrażnienia. Możzna zastosować tutaj sposób, jaki opisałam w ubiegłym roku w lipcu https://melarosa.pl/2019/07/23/jak-zrobic-domowym-sposobem-hydrolat-kwiatowy-lub-ziolowy/

Continue Reading