Aloes – roślina lecznicza, która powinna być w każdym domu.

Aloes zawiera witaminy A, C, E, wit. z grupy B, kwasy tłuszczowe i minerały – potas, wapń, żelazo, magnez, mangan, miedź, cynk i chrom.  Aloes ma właściwości grzybobójcze, bakteriobójcze oraz wirusobójcze.

Aloes można stosować wewnętrznie i zewnętrznie. Na rynku jest bardzo dużo różnych preparatów zawierających aloes; soki, żele, kremy, maści. Ale można to wszystko mieć pod ręką w najświeższej postaci i bez konserwantów. Aloes jest bardzo łatwy w uprawie i nie wymagający. W naszych warunkach klimatycznych uprawia się go w donicach. Latem można wystawiać go na zewnątrz (ale jest pewne ryzyko), a zimą oczywiście należy trzymać w pomieszczeniu, w którym temperatura nie powinna spadać ponżej 8 stopni. Ryzyko latem jest takie – grad. Kilka lat temu wystawiłam swoje aloesy na zewnątrz, niestety po kilku dniach przyszła burza gradowa i bardzo uszkodziła moje rośliny. Musiałam bardzo drastycznie przyciąć liście, miałam obawy, czy przeżyją, ale dały radę i dzisiaj są już bardzo dorodne. Z obciętych liści wybrałam przeźroczysty żel, przełożyłam do małych słoiczków i zapasteryzowałam. Przez kilka miesięcy przechowywałam je w lodówce i miałam pod ręką naprawdę dobry lek i naturalny kosmetyk do skóry i do włosów.

Aby stosować aloes wewnętrznie musi mieć on conajmniej 3 lata. Ja, śladem mojej mamy, raz – dwa razy w roku, przygotowuję sobie winko aloesowe, które ma bardzo dobre działanie, a przede wszystkim wzmacnia odporność organizmu. Najlepszy na winko jest aloes drzewiasty.

Jeżeli zamierzamy zrobić winko aloesowe, przez tydzień nie należy podlewać rośliny. Około 0,5 kg liści aloesowych należy umyć, osuszyć, owinąć w folię aluminiową i włożyć na 7 dni do lodówki. Przechowywanie liści w lodówce ma na celu wzrost zawartości substancji aktywnych w aloesie. Po tym czasie należy obciąć wszystkie kolce, pociąć liście na małe kawałeczki, zmielić, zblendować lub rozdrobnić w moździerzu. Miazgę aloesową należy przecedzić, wycisnąć przez bawełnianą szmatke lub gazę.

Wlać do dużego słoja o pojemności min. 2,0 l, sok aloesowy, dodać 0,5 kg płynnego miodu, pół litra czerwonego wytrawnego wina, np. Egri Bikaver i 100 ml spirytusu (spirytus zapobiega ewentualnej fermentacji). Zamiast spirytusu można dodać sok z cytryny. Dobrze wymieszać wszystkie składniki i odstawić na min. 7 dni w ciemne chłodne miejsce, może być lodówka lub chłodna piwnica. Po tym czasie należy przecedzić winko, zlać do ciemnych butelek i wstawić do lodówki lub chłodnej piwnicy. Zażywać na 1 godz. przed jedzeniem 3 x dziennie przez pierwszy tydzien po 1 łyżeczce, w następnych tygodniach zwiększyć dawkę do 1 łyżki. Kuracja nie powinna trwać wiecj niż 2 miesiące. Po tym czasie trzeba zrobić przerwę. Ja zazwyczaj taką kurację przeprowadzam wiosną, bywa, że powtarzam jeszcze jesienią.

Aloes wykorzystuje się do leczenia: chorób skóry, infekcji dróg moczowych i organów płciowych, pielęgnacji jamy ustnej i zębów, choroby oczu, układu oddechowego, zapalenia stawów, cukrzycy, nowotworów i chorób serca. Ma właściwości łagodzące.

Oprócz stosowania wewnętrznego w postaci winka aloesowego, wykorzystuję żel aloesowy do przygotowywania kremów ziołowo-aloesowych, maseczek do włosów oraz w razie potrzeby do leczenia np. oparzeń, w tym oparzeń słonecznych, ukąszeń, trudno gojących się ran i innych niedoskonałosci skóry.

Ma jeszcze jedną zaletę, filtruje powietrze z zanieczyszczeń, a nocą wytwarza tlen, pochłaniając dwutlenek węgla. Aloes to także doskonała roślina nawilżająca powietrze.

Polecam gorąco, zaproście aloes do swojego domu.